VMware DRS ve Sanal Makinelerin Performansı: Otomasyon ve Etkili Kaynak Dağıtımı

VMware vSphere Distributed Resource Scheduler (DRS) sayesinde, sanallaştırılmış kaynaklarınızın kullanımını optimize ederek, VM performansını ve yanıt süresini optimize edebilir, kaynaklarınızı daha verimli kullanarak hostlardaki yük dengesizliğini ortadan kaldırabilirsiniz. Böylece VM’leri kullanım metodlarınıza göre otomatik olarak taşıyacağı için IT yönetiminin yükünü azaltarak, fiziksel hostlardaki yük dengesizliğini de ortadan kaldırmış olursunuz.

DRS Nasıl Çalışır?

DRS’in ana hedefi, VM uygulamalarınızın, fiziksel compute güçlerini daha efektif şekilde kullanılmasıdır. VMware tarafındaki dökümanları incelediğimizde de karşımıza “DRS strives to keep your VMs happy” şeklinde, hoş bir slogan karşınıza çıkacaktır. Buradaki kasıt aslında DRS kümesinde bulunan VM’lerde oluşabilecek olası performans sorunları için fiziksel kaynakların buna neden olmadığına dair bir güvence sunmasından kaynaklıdır.

Efektif VM Konumlandırma

DRS kümesine dahil olan bir sanal sunucuya “güç” verdiğinizde, DRS algoritması, kümeye dahil olan fiziksel node’ların durumlarını gözlemleyerek, ilgili VM’i en doğru sunucuda ayağa kaldırır.

Açmak istediğimiz VM’in iyi bir performans sağlamasının ilk adımı, ihtiyacı olan tüm kaynakları sağlamaktan geçiyor. Bu kapsamda eğer ortamınızda VMware DRS varsa, bunu sizin için hızlıca hesaplayrak kaynak atamasını gerçekleştiriyor.

Bu hesaplamayı da aşağıda ki formül ile yapıyor;

VM memory demand = Function(Active Memory Used, Swapped, Shared) + %25

Buradaki terimlere tek tek değinelim;

  • Active Memory Used: Sanal sunucunun aktif olarak kullandığı bellek miktarıdır. Bu miktar, sanal sunucunun o anlık işlemleri yapabilmesi için gerekli olan bellek miktarıdır.
  • Swapped Memory: Sanal makinelere ait belleğe alınması gereken ama bir şekilde ya yer olmamasından kaynaklı yada çok sık erişilmeyen bellek dosyalarının fiziksele yazılmasıdır.
  • Shared Memory: VMware, bellek paylaşımını optimize etmek için birden fazla sanal sunucuya benzer bellek bloklarını kullandırtabilir. Böyle bellek kullanımı optimize edilir.
  • Idle Consumed Memory: Sanal makinelerin herhangi bir işlem yapmadığı durumlarda ayrılan bellek alanını temsil eder. Formüle göre, bellek miktarının %25’i talep hesaplanması yapılarak ani talebin gelmesi veya potansiyel ani artışlarda sanal makinenin performansının etkilenmemesi için eklenir.

VMware DRS Otomasyon Seviyeleri

Sanal sunucuların ilk kurulum ve yük dengeleme ayarlarında, VMware DRS tarafından sırasıyla vMotion ve yük dengeleme için çeşitli öneriler sunmaktadır. IT ekipleri dilerlerse bu önerileri direk uygulayabilir, dilerlerse de manuel olarakta bu ayarlar gerçekleştirilebilmektedir.

DRS’in temelde 3 adet seviyesi vardır. Bunlar;

  1. Fully Automated: Bu seçenekte DRS, sanal makinelerin başlangıç yerleştirilmesi ve yük dengeleme önerilerini otomatik olarak uygular.
    • Initial Placement: Sanal makineler ilk oluşturulduğunda veya yeniden başlatıldığında, DRS otomatik olarak fiziksel kaynak olarak en uygun node’u seçer ve sanal makineyi oraya yerleştirir. Buna aynı zamanda ilk yerleştirme de denir.
    • Load Balancing: Sanal sunucular çalışırken, DRS sayesinde sanal makineler, otomatik olarak node’lar arasında taşıma gerçekleştirir performans artırımı gerçekleştirilirken aynı zamanda fiziksel IT kaynakları da daha verimli bir şekilde kullanılır.
  2. Partially Automated: Bu adımda sanal makineler sadece ilk oluşturulmada veya yeniden başlatıldığı zaman DRS tarafından en uygun node seçilir ve sanal makine bu node’a taşınır fakat yük dengeleme için kullanıcı onayı olmadan otomatik olarak uygulanmaz.
  3. Manuel: Bu seçenekte ise DRS initial placement ve load balancing için önerilerde bulunur fakat otomatik olarak uygulamaz. IT ekibinin onayı ve müdahalesi gerekir.

İlgili Yazılar

Bir Cevap Yazın

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.